معنی ده به - جستجوی لغت در جدول جو

ده به

لغت نامه دهخدا

مراسمی که در روز سیزدهم فروردین در ایران برگزار می شود و مردم به خارج شهر و به باغ و صحرا می روند و آن روز را به شادی، تفریح و با انواع بازی ها می گذرانند و به اصطلاح نحسی سیزده را در می کنند

فرهنگ فارسی عمید

به به

به، کلمۀ تعجب و تحسین که در مقام شگفتی از خوبی و پسندیدگی چیزی گفته می شود، به به، وه وه، په په

فرهنگ فارسی عمید

زنده به گور

کسی که زنده در گور دفن شود، کنایه از کسی که با تلخ کامی و ناتوانی در کنجی ساکن باشد

فرهنگ فارسی عمید

ده حبه

(دِهْ حَبْ بِ)

دهی است از دهستان ریوند بخش حومه شهرستان نیشابور. واقع در6هزارگزی جنوب باختری نیشابور دارای 302 تن سکنه است. آب آن از قنات تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

گنده بهار

(گَ دَ / دِ بَ)

بارانی که در فصل سرما بارد. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

آتشکده بهرام

(تَ کَ دَ یِ بَ)

نام بنائی باستانی بهمدان، بکنایه، برج حمل، چه حمل خانه مریخ است. (برهان)

لغت نامه دهخدا

امام زاده بهبهان

(اِ دَ / دِ)

دهی است از دهستان زیدون بخش حومه شهرستان بهبهان، واقع در30 هزارگزی جنوب بهبهان. در دشت واقع شده و گرمسیر است. دارای 72 تن سکنه است. آب آن از چاه تأمین میشود. محصولش غلات و شغل اهالی زراعت و حشم داری است. راه اتومبیل رو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

ده مه

(دِهْ مِهْ)

بزرگ ده. صاحب ده. رئیس ده. کدخدا. دهخدا. دهبان. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

ده بر

(دَ بَ)

در اصطلاح هندسه دارای ده ضلع. کثیرالاضلاع ده ضلعی. ذوعشره اضلاع. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

ده بنه

(دِهْ بُ نِ)

دهی است از دهستان سرشیو بخش مریوان شهرستان سنندج. واقع در 65هزارگزی خاوری دژ شاهپور. سکنۀ آن 420 تن می باشد. آب آن از چشمه تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

ده گه

(دِهْ گِ)

دهی است از دهستان مرغابخش مرکزی شهرستان اهواز. واقع در 42هزارگزی جنوب باختری ایذه. دارای 196 تن سکنه می باشد. آب آن از چشمه تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

ده ده

(دَ هِنْ دَ هِنْ)

قولهم الا ده فلاده، یعنی اگر نباشد این امر این ساعت پس نخواهد شد بعد از آن، یعنی اگر این ساعت فرصت را غنیمت نشماری پس نخواهی یافت آن را گاهی. قاله الاصمعی و قال لاادری مااصله و قیل اصله فارسی، ای ان لم تعطالاّن فلم تعط ابداً. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

قولهم الا ده فلاده، یعنی اگر نباشد این امر این ساعت پس نخواهد شد بعد از آن، یعنی اگر این ساعت فرصت را غنیمت نشماری پس نخواهی یافت آن را گاهی. قاله الاصمعی و قال لاادری مااصله و قیل اصله فارسی، ای ان لم تعطالاَّن فلم تعط ابداً. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

به به

(بَ بَ / بِ)

ببه. در تداول کودکان ببک (در چشم). ذباب. ذباب العین. مردم. مردمک. نی نی. تخم چشم. انسان العین. کاک. کیک. (یادداشت بخط مؤلف).
- امثال:
آن وقت که په په بود، به به نبود حالا که به به هست، په په نیست. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

به به

(بَهْ بَهْ)

کلمه ای که در خوش آیند و تحسین گویند. (ناظم الاطباء). کلمه ای که برای تحسین و تمجید گویند. (فرهنگ فارسی معین). وه وه. بخ بخ. احسنت. بارک اﷲ. زه. آفرین. (یادداشت بخط مؤلف) :
کام دل و رای تو جود و سخا کرده پست
به به از این رای رای به به از این کام کام.
سوزنی

لغت نامه دهخدا

به به

(بَهْ بَهْ)

کلمه ای است که در وقت فخر و مدح و یا وقت استعظام چیزی گویند، و منه الحدیث ’به به انک لضخم’. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). بخ بخ. (اقرب الموارد). مأخوذ از په په فارسی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

به به

کلمه ای که برای تحسین و تمجید گویند. به به یی در تداول کودکان گوسفند

فرهنگ لغت هوشیار